This website uses cookies to improve the user experience. Privacy statement

  • XSRF-TOKEN-protection
  • Browsersessie-ID
  • Cookie consent preferences
  • Analytics storage
  • Ad user data
  • Ad personalization
  • Ad storage
May 7th 2020

Mijn mentor en ik

Als je nog niet zo lang in Nederland bent en je leven opnieuw moet opbouwen, is het fijn als je iemand kent die hier de weg weet en je het gevoel geeft dat je het niet alleen hoeft te doen. Gelukkig zijn er talloze vrijwilligers die met liefde buddy, coach of mentor willen zijn. En het mooie is: daar leren ze zélf ook van.

Als je nog niet zo lang in Nederland bent en je leven opnieuw moet opbouwen, is het fijn als je iemand kent die hier de weg weet en je het gevoel geeft dat je het niet alleen hoeft te doen. Gelukkig zijn er talloze vrijwilligers die met liefde buddy, coach of mentor willen zijn. En het mooie is: daar leren ze zélf ook van.

Riyad Shaban (46) werkte in Syrië als atoomenergiespecialist. Sinds vijf jaar woont hij in Nederland met zijn vrouw en drie kinderen (9, 7 en 2). Hij is ICT’er bij het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK).

‘Ik ben in Damascus afgestudeerd als elek­trotechnicus en werkte daarna tien jaar in de atoomenergie. In Nederland kwam ik in een totaal andere arbeidscultuur en mentaliteit terecht. Syriërs zijn gewend aan een hiërar­chische structuur. Je stelt geen vragen aan je leidinggevenden en zij bepalen wat je doet.

Ik werkte als machine-operator bij Vergeer Kaas Holland, toen ik over het project voor talentvolle statushouders las. Ik meldde me aan, slaagde voor het assessment en nam vervolgens deel aan een cursus Java-pro­grammering. Ik heb drie certificaten ge­haald, daardoor wist ik dat ik het wel kon. Toch lukte het niet goed op mijn eerste werkplek: netwerkvoorbereider bij Logius. Ik had veel contacten met derden en de taal vormde hierbij een belemmering. Vooral technische woorden waren lastig. Gelukkig kon ik dit bespreken met Arina, mijn bud­dy. Zij ondernam meteen actie. Als systeem-specialist zit ik nu veel beter op mijn plek.

Ik ben blij met mijn werk. Ik vind alles leuk: het team, de openheid, de sfeer. Het is heel anders dan wat ik hiervoor deed, maar ik vind het interessant. Ik leer nog steeds bij. Soms is de taal een probleem, maar dat heeft tijd nodig.

Mijn ambitie is om me te ontwikkelen tot cloud engineer. Ik vind het een slim initia­tief van de overheid om talentvolle vluchtelingen op deze manier te helpen. Wij hebben geen netwerk in Nederland. Terwijl er hier een tekort is aan hoogopgeleide ICT’ers. Zo kan Nederland ook van ons profiteren.’

Lees de rest van het artikel via: www.ikwerkdusikben.nl/magazine